Ακόμα μέσα.
Αύριο θα διαρρήξουν
το κουκούλι μου
Δεν ξέρω πως θα βγω.
Αν ηρωική θα κάνω έξοδο
ή αν στο άνοιγμα κοντοσταθώ
με τα χέρια στη μέση
αφτιασίδωτη
ηλικία.
Ίσως μόνο να κρέμονται
από πάνω μου
λίγες μεταξωτές κλωστές
ιδέες και σκέψεις ,
γεννήματα που στέλνει το τελεσίδικο
για να κεντήσω στο δρόμο μου
τοπία που γουστάρω.
Αν είναι να ‘χω πήλινα τα πόδια
ας πατούν στη θάλασσα
ή σε λιβάδι.
Σήμερα μετρώ τα ενδεχόμενα
τούτες οι ιδέες που κρέμονται
να μου φτιάξουν χαλί μεταξωτό
ή στον λαιμό μου να ‘ναι
ένας κόμπος.
φωτ.: Γιώργος Κόκκιος
Μπορούμε και μόνοι μας, όπως πάντα!
Εύστοχη, όπως πάντα!
Τα φιλιά μου και ευχές για λουλουδιαστή συνέχεια!
🙂 !