Μυρωδιά από βρώμικα νωπά μαλλιά ήταν η πρώτη του αθέλητη σύσταση. Ισχνή αλογοουρά στερεωμένη με φτηνό λαστιχάκι. Δολιχοπρόσωπος με χαμόγελο εκπαιδευμένο ώστε να κρύβει τα στραβοβαλμένα του δόντια σίγουρος ότι αυτό το θέαμα δεν πρέπει να φτάσει ανθρώπου μάτι.
Κρέμασε με συστολή το σακάκι με το φθαρμένο γιακά στην κρεμάστρα πίσω απ’την πόρτα και κάθησε σταυρώνοντας σφιχτά μέχρι που χλώμιασαν, τα δάχτυλα των χεριών του. Σχεδόν φτύνοντας βγήκαν οι πρώτες λέξεις στην προτροπή να μιλήσει.